Niebieski z niebieskim na niebieskim, podparty niebieskim:P

Niebieski to ulubiony kolor Dany:) I w tym kolorze starałam się sprezentować jej jak najwięcej prezentów. Tyle niebieskiego to już dawno nie widziałam i powiem, że już mnie powoli zaczynało mdlić:P Ale czego się nie robi dla przyjaciółki:D A zakupy robiłam cały rok, bo właściwie na tą wymiankę umówiłyśmy się zaraz po poprzedniej, wrześniowej:)

A dlaczego wpis dopiero dziś? Wyjaśnię w trakcie pisania, uśmiejecie się:P

A tak na marginesie to spotkań z Daną było 2 :D Pierwsze w zeszłym tygodniu, w czasie którego wymieniłyśmy się tasiami. Tak nam się dobrze gadało, że trwało prawie 4h :D Już pani parkingowa dziwnie na nas patrzyła, że stoimy przy samochodzie i dalej gadamy:P

A co było w tasi ode mnie?

Po pierwsze zamówiona makatka, bo taką moją robótkę sobie Dana zażyczyła:) Schemat wybierałam długo i namiętnie, ale jestem bardzo zadowolona z efektu końcowego:)

Trochę zmieniłam oryginalne kolory z różowego i fioletowego, za którymi delikatnie powiedziawszy, Dana nie przepada:P, na niebieski, bordowy i morski, które jak się dowiedziałam, są bardziej znośne. Od siebie dodałam wstążkę ala metr krawiecki i niebieski filc oraz odpowiednie guziczki:)

Natomiast wbrew schematowi wszelkie igły i szpilki wyhaftowałam srebrną nitką zamiast szarej.

Haftowałam na platynowej kanwie Charles Craft (14ct) mulinami DMC.

Ale na tym nie koniec. Zanim zabrałam się za makatkę wzięłam się za inny hafcik:) Kiedyś jak Dana chwaliła mi się mailowo, co dostała w wymiance z alexls, źle się zrozumiałyśmy i myślałam, że Dana dostała od Oli pochewkę na nożyczki. Dana dostała wtedy maleńkie biscornu, które można przyczepić do nożyczek, a ja miałam gotowy pomysł na pracę:) Wzór szybko wybrałam a z doborem kolorów też nie miałam problemów:P Wybrałam niebieską kanwę DMC, 14ct oraz niebieską i granatową mulinę DMC. Hafcik szybko powstał, ale najgorsze okazało się zszywanie:( Całość podszyłam drugą warstwą tej samej kanwy i przy zszywaniu dołu pochewki pojawiły się problemy. Musiałam wszystko spruć i zszywać drugi raz, ale jestem w miarę zadowolona:) Dodałam jeszcze niebieską wstążeczkę oraz granatowy guziczek i voila!

A tak prezentuje się z moimi nożyczkami:P

Prawda, że mdli od niebieskiego?:P Oba hafciki powstały jeszcze w maju w Michigan.

I oba prezenty razem.

Dana może nie jest tak zwariowana na punkcie kolczyków jak ja, ale wiem, że lubi różne nosić, więc siadłam któregoś wieczoru w moim apartamencie na kampusie i zaczęłam robić kolczyki. Kilka par powstało i chyba się spodobały, bo wczoraj w czasie naszego drugiego spotkania Dana miała już jedne na sobie:) A wszystkie starałam się zrobić w ulubionych kolorach oraz nie za długie, bo Dana mi zdradziła, że nie lubi „dzyndzolących” kolczyków:P

Tymi tęczowymi kolczykami obdarowałam już kilka osób, ale że Danie się podobały to zrobiłam jeszcze jedna parę:)

Obie z Daną staramy się odchudzać, więc stwierdziłam, że na takie słodkości może sobie pozwolić:P

Motylki, za którymi Dana przepada:)

Reszta w ulubionym niebieskim kolorze, czyli źródle moich mdłości:P

Właśnie w tych wczoraj się pojawiła:D

Niebieska lawa.

Szklane listki.

Tulipanki odkryłam w JoAnn dopiero w maju i nie byłam pewna jak je zamontować, ale chyba nieźle wyszło z linką jubilerską?

Powoli zaczynam też eksperymentować z dodatkami metalowymi i tu dodałam kwiatuszki:)

Radochy miałam sporo przy ich robieniu, a Matkas jak je zobaczyła to stwierdziła, że już kolczyki robię lepsze niż w sklepach. Podmilanek:P

A kolczyki włożyłam do jednego z tych pudełek:)

Pobawiłam się też trochę stempelkami i dołączyłam takie „metki” do moich wyrobów.

Dana prawie się nie przewróciła na widok tego różu, ale co tam:P Chciałam, żeby każdy był w innym kolorze, a tylko takie posiadam:P

W drugim pudełku znalazły się naparstki:)

Przez 2,5 roku szukałam naparstków z mojego uniwersytetu! Nigdzie żadnego nie było:( Aż w końcu w grudniu zeszłego roku w jednym jedynym sklepie znalazłam! Oj, ale się cieszyłam i od razu kupiłam dwa – jeden dla mnie, a drugi dla Dany:)

W czasie październikowej wizyty w Chicago też nie zapomniałam o Danie:)

I jeszcze jeden “amerykański” naparstek. Niby Indianin, ale produkcja brytyjska:P

I tu nie mogło zabraknąć niebieskiego:P Naparstek z Filipin.

Oraz z Chin:) Oczywiście niebieski:P

Przejdę teraz do przydasi. Jak tylko zobaczyłam ten zestaw w JoAnn wiedziałam do czyich łapek musi trafić!

Co mi się podoba w tym zestawie to brudnoniebieska podmalowana kanwa:)

Do tasi dołożyłam jeszcze niebieską marmurkowa kanwę:)

Niebieski guzik, który jest pełen różnych niebieskich guziczków:)

Dokupiłam jeszcze najbardziej niebieską paczuszkę z małymi guziczkami.

Dorzuciłam też niebieskie przydasie:P

Piórnik we wzorek ala drutowany sweter oraz robótkowy pilnik do paznokci:D

Nitkę firmy Coats świecącą w ciemności oraz dropsy wiśniowe w małej puszeczce z kraftującą dziewczyną:)

Dwie darmowe ulotki z moich sklepów, co mnie zawsze szokuje jak znajdę, bo zwykle nic darmowego nie ma:( Jedna ma wreszcie zmusić Danę do użycia muliny z pamięcią, którą dostała ode mnie rok temu:P A druga opisuje wszystkie yo-yo makery.

Wrednie wcisnęłam Danie moje abfale czyli niepotrzebne bobinki:P Wszystkie bezczelnie wcisnęli do pudełek DMC, których używam do przechowywania guzików. Dana wybacz, że tak Cię wykorzystałam:P

I tu muszę się przyznać jaka ze mnie gapa! Przez cały rok zbierałam dla Dany niebieskie wstążeczki. Miałam ich cały woreczek i zapomniałam! Pewnie jak tylko wejdę do mojego apartamentu w Michigan będą leżeć na wierzchu:( Dlatego chciałam choć trochę wynagrodzić moje zapominalstwo i podzieliłam się trochę moimi tasiemkami. Mam nadzieję, że nie są aż takie złe:)

Tym razem przywiozłam też kilka smaków z Hameryki:) Ulubiona kawa moich rodziców – żółwiowa oraz czekolada do picia z meksykańskimi przyprawami.

A także nieliczne dobre amerykańskie herbatki:) Dana, wypróbowane, więc tym razem nie powinno być wpadki:P

Tyle dostała Dana w tasi w zeszłym tygodniu. A ja przygotowałam też coś dla mamy Dany, Pani Kornelii:) O takie „cusie”:P

Dostało się też synkowi Dany, Maxowi:P Przywiozłam mu brelok z maskotką mojego uniwersytetu – Spartaninem:D

Nasze pierwsze spotkanie było tak udane, że Dana sama zaproponowała drugie:P I dzięki Bogu, bo........ kilka dni po naszym pierwszym spotkaniu rozpakowałam wreszcie do końca walizki i ......... znalazłam zapodziane przydasie dla Dany. Ależ mi było głupio! Normalnie chciałam się schować:( Jak się Matkas o tym dowiedziała to mnie opierniczyła i nazwała roztrzepańcem i zapominałą!!!!!! I należało mi się.

Wczoraj spotkałyśmy się z Daną jeszcze raz, tym razem tylko na półtorej godziny, ale i tak cieszyłam się jak głupia:D Bo Dana jest w Polsce tak krótko, a znalazła dla mnie tyle czasu. Dana, dziękuję!

Teraz już rozumiecie dlaczego nie mogłam wcześniej opublikować tego wpisu:P Od razu dałam jej zaległe prezenty. A w nowej tasi było to!

Motylek do wyhaftowania na plastikowej kanwie, a jak wiem, Dana jeszcze nie haftowała na plastiku:P

Guziczki, które jak tylko zobaczyłam to wiedziałam, że muszę dla kogoś kupić:P

I jeszcze guziczki:D

Przywieszka, która się Danie bardzo podobała.

Książeczka z małymi wzorami DMC.

W której podobają mi się takie wzorki:) A ciekawe, które się spodobają Danie? Mam taką samą książeczkę:P

I jeszcze mentorską książeczkę z DMC. Czy w Polsce takie same dostałyście jako mentorki DMC? Bo tak się z Daną zastanawiałyśmy nad tym.

W czasie naszego poprzedniego spotkania Dana szukała guziczków ze słonecznikami w katowickich pasmanteriach, nie znalazła, a w moim pudełku było kilka to się chętnie podzieliłam słonecznikami i nie tylko:D

No i teraz mnie chyba rozumiecie, jak głupio się czułam jak to wszystko znalazłam w moich walizkach:(

A na koniec największy szok! Nigdy nie byłam w Zakopanem, a Dana szczęściara pojechała tam w tym tygodniu i zamiast kupować sobie i swojej rodzince prezenty i pamiątki..... kupiła mi też:D Dana, jesteś niemożliwa! Dziękuję Ci bardzo:) I nadal zazdroszczę tego wyjazdu:P

Oprócz naparstka dostałam też śliczną pocztówkę:) Taką malutką:P

Dana, to co już się umawiamy na przyszłoroczną wymiankę? :) Ja jestem chętna:P

 

Ann_margaret, czy wpis jest wystarczająco długi?:P