Jak starałam się spełnić prośby, czyli szpilkowy przemyt :D

Dziś obiecana druga część wymianki z alexls:) Od razu uprzedzam, że moje zdjęcia w porównaniu z tymi na blogu Oli nie będą wcale artystyczne;) U mnie prawie wołami, ale tak żeby było wszystko widać:P Zdjęć będzie sporo, bo nie umiałam się zdecydować:P Niestety robione na szybko, zaraz przed pakowaniem:(

Jak już wczoraj wspominałam i ja dostałam od Oli maila z listą co z moich skromnych xxx tworków jej się podoba. Ola nie taki chapiś jak ja, więc lista była tylko z trzema podpunktami:) Za hafciki zabrałam się dopiero jak wróciłam do Stanów, ale w dwa tygodnie wyrobiłam się ze wszystkim!

1 prośba – mój grubiutki wafelek, najlepiej połączenie lnu i białej nitki.

Hmmm, na lnie jeszcze nie haftowałam, ale od czego jest lniana kanwa DMC? :) Wzorek od razu przyszedł mi do głowy, wybrałam jeden z czterech wzorów z Cross Stitch Crazy nr 150. Ola jest wielbicielką róż, więc wybrałam ten, który najbardziej przypominał mi te kwiaty.

Biała mulina DMC jakoś słabo była widoczna na lnianej kanwie, więc zdecydowałam się na śnieżnobiałą (DMC B5200). Przy moich hafcikach dla Oli, która perfekcyjnie wykonuje wszystkie swoje prace, starałam się wykonać jak najrówniejsze xxx. Czasem w haftach dla mnie samej nie zwracam na to aż takiej uwagi, zwłaszcza w kocim kalendarzu, gdzie celem jest jak najszybsze uśmiercenie UFOka:P Ale dla Oli musiało być idealnie! I chyba mi się udało:)

Pierwszy raz też wprowadziłam do haftu koraliki. Jakoś nie bardzo lubię koraliki w moich haftach, jak już to obrębiam nimi biscornu czy inne poduszeczki, ale w tym wzorze akurat były koraliki i trzeba było je przyszyć:P Dzięki temu nauczyłam się ładnie przyszywać koraliki:) Sama nie wiedziałam, ale wg kursiku w „Igłą i nitką malowane” (numer z greckim wzorm) dowiedziałam się, że koraliki powinno się przyszywać na skos przez kratkę, czyli zrobić półkrzyżyk.  Stoją wtedy na baczność jak szkolnej akademii:)

Wafelek całkiem miło mi się robiło i nawet wykończyłam go pod Olę, bo dałam białą wstążkę oraz perłowe szpilki:) Sama jakoś za takimi szpilkami nie przepadam, wolę mniejsze i matowe:P

Na tył dałam materiał, który znalazłam w moich domowych zasobach, jakoś bardziej mi pasował niż inne w sklepie:)

Aaaa, żeby nie było watpliwości, że miałam przyjemność i że robiłam dla kogoś, kogo lubię, doczepiłam jeszcze serduszko:)

 

2 prośba – wisorek! Oli tak spodobał się wisiorek z żółtą różą (ten czarny), że poprosiła mnie o drugi. Tym razem prosiła o większy z różową różą na czarnej kanwie. Ola tak dobrze wie, co chce dostać, że podesłała mi też ulubione kolorki muliny:) Dzięki temu nie męczyłam się z doborem mulin, bo nie lubię tego za bardzo robić:( Wzorek znalazłam w necie, a oprawkę na wisiorek w Michaelsie. Jak za chwilę zobaczycie wisiorek zupełnie nie w moim stylu, bo ani ta wielkość, ani styl retro, ani moje „ulubione” kwiatki, ani „ulubiony” kolor, ale przecież ja go nie będę nosić:P Najważniejsze, żeby spełniał wytyczne Oli, bo wtedy większa pewność, że się spodoba:)

Od siebie dodałam tylko małe metalowe serduszko i długi łańcuszek, żeby Ola mogła sama zdecydować jaka długość jej odpowiada.

I tu znowu czegoś nowego się dzięki Oli nauczyłam, bo po raz pierwszy robiłam tak płaski wisiorek, poprzednie rameczki były głębsze i musiałam nieco wypychać wisiorki, a tu było plaskato:P

Ogólnie jestem zadowolona z efektu, bo wyszedł ładnie:) Choć strasznie duży jest, bo ma jakieś 6 cm długości. I chyba wreszcie zmobilizuję się, żeby sobie samej jakiś wisiorek zrobić, bo niestety ale wszystkie moje wisiorki wywędrowały w świat:P

 

3 prośba – niespodzianka:) Oj, jak ja lubię jak mam wolną rękę:D Mogę poszaleć nieco z pomysłami:P Pomysłów miałam sporo, ale w końcu stanęło na pierścionku! Ola już dwa razy została obdarowana przeze mnie haftowanymi kolczykami (tymi i tymi), poprzedni wisiorek też jej się spodobał (na dowód mam zdjęcia Oli w mojej biżuterii:), więc pomyślałam, że pójdę w tym kierunku i zrobię pierścionek:) Poszłam nieco na łatwiznę, bo wybrałam znowu motyw róży w odcieniach zaproponowanych przez Olę i na wybranej czarnej kanwie. Sama tu się pochwalę, że chyba z każdym kolejnym pierścionkiem wypychanie ich wychodzi mi coraz lepiej:D

Nie lubię kompletów, więc pierścionek ma nieco inną różę:P  

I jeszcze wszystkie moje wypociny:P



 

Do moich wypocin dołożyłam jeszcze coś od Matkasa:) Ola pisała na blogu z okazji amerykańskiego święta niepodległości, że lubi kolory marynistyczne czyli dokładnie te z tutejszej flagi:P i takie właśnie bransoletki dostała:)

Tu się przyznam, że jestem pod wielkim wrażeniem bransoletek mojej mamy:) Dopiero w maju miałam okazję po raz pierwszy je obejrzeć i pomacać i WOW! Matkas, Ty beściaku jeden:D

Matkas do każdego koloru koralików ma nitkę w odpowiednim kolorze:) Bardzo podobają mi się matowe koraliki, ciężko było się z nimi rozstawać.



Ja sama też nieco poszalałam z pakowaniem:D Żeby było jeszcze bardziej marynistycznie:)

 

Ola ma w domu dwóch Darków, męża i syna, więc i o nich z Matkasem nie zapomniałyśmy i każdy dostał osobistą tasię z podarkami. Ale kupnych rzeczy to ja już nie będę pokazywać. Zdjęć brak, ale ciekawskim polecam blog Oli, gdzie wszystko jest pokazane. Co prawda wanilia z migdałami udaje chałwę i orzechy, ale najważniejsze, że smakowały te typowo greckie słodkie przysmaki:P Czy jak sami Grecy mówią na wszystko co słodkie – „gliko” :D

 

Mam nadzieję, że wszystko się spodobało i będzie się dobrze nosiło:) Olu, przykro mi tylko, że Ty aż tyle się napracowałaś i przygotowałaś tak wiele cudnych rzeczy, a ja tu tak skromnie wypadłam:( Postaram się jeszcze kiedyś zrewanżować:) Pamiętam o wściekłym różu i kanwie z metaliczną nitką! :)

 

Jeszcze jedna uwaga odnośnie szpilek na pokładzie samolotu:P Wafelek specjalnie osobno zapakowałam, żeby być przygotowaną na wyciąganie szpilek na kontroli na lotnisku. Ale nic takiego się nie stało i szczęśliwie przemyciłam 9 szpilek:D Nie wiem czy na innym też by mi się udała ta sztuka, ale na lotnisku w Detroit nie uznali mnie za terorystkę, a nawet życzyli miłego lotu:) Także jestem prawdziwą szpilkową przemytniczką:P

   

No i jak, dziewczyny? Potrafię spełniać prośby? :)

 

W imieniu Oli dziękuję za wszystkie komentarze odnośnie jej prac:) Na pewno sprawiłyście jej dużo radości, bo ja mam radość do dziś, ile razy patrzę i macam moje skarby:)

 

I jeszcze mój UFOk! Uśmiercam go powoli:P Wczoraj sporo przybyło xxx! Skończyłam wreszcie kwiatki i ruszyłam szybciutko z brzuszkiem i doniczką, bo tu jest najwięcej najzwyklejszych i najukochańszych xxxx! Stwierdzam, że najgorsze w całym kalendarzu nie są koty, ale właśnie kwiatki:( Jak dziś nic się nie wydarzy to powinnam skończyć wszystkie xxx :D