Mikołaj:)

Pomimo, że wszyscy w rodzince jesteśmy już duzi to nadal z niecierpliwością czekamy na Mikołaja i prezenty:P Niestety Mikołaj trochę się pogubił w tym roku i zostawił prezenty dla rodziców u mnie, a dla mnie u rodziców:P Brat też coś dostał, z tym prezentem Mikołaj się nie pogubił i nawet słyszałam, że bardzo się cieszy, ale to już nie jest xxx, więc nie będę zdradzać. A co rodzicki dostali? Moje małe wypocinki, bo Mikołaj tak ładnie poprosił mnie o pomoc:) Dla mamy wyhaftowałam robótkowe biscornu. Wzór pochodzi z zeszłorocznego wydania WOCS’a, a w mojej wersji pozwoliłam sobie wprowadzić kilka zmian. Jakoś ostatnio bardzo podoba mi się przerabianie wzorów pode mnie:) W końcu mnie albo mojej rodzince mają się podobać, nie?

Po pierwsze zamiast białej kanwy wybrałam seledynową 14 DMC. Staram się ostatnio unikać białej kanwy, bo taka jakaś nijaka jest. A jak zaczynam na kolorowej haftować, to od razu robótka weselsza:) A poza tym mama lubi kolor seledynowy:) Przednia rameczka jest haftowana “przechodzoną” muliną DMC.

Kolorystyka całego biscornu jest pastelowa, czyli też taka jak Matkas lubi:) I właśnie pastelową wstążkę dobrałam do całości, którą niedawno kupiłam.

Zdecydowałam się też wyhaftować nożyczki metalizowaną muliną. W oryginale miały być żółte, ale przecież w „naturze” są złote:P

Kolejne zmiany to igła, która zamiast wyszycia szarą muliną, jest srebrna dzięki nitce firmy Coats. Igła trochę mi nie wyszła – jest jakaś taka połamana, bo niestety odpowiednią nitkę wywiozłam do Polski, ale nie jest źle! Poszalałam i do wyszycia fastrygi użyłam muliny satynowej. Połysku niestety nie widać tak dobrze na zdjęciu, ale wierzcie - jest! No i guziczki! Zamiast sugerowanych drewnianych, są dwa różne. U góry naparstek:)

I jeszcze kilka zbliżeń, żeby nowa właścicielka mogła sobie pooglądać:) Tu alfabecik.

Mulinki.

Fałszywe guziczki i jedyne bobinki, jakie są u mnie w użytku:P

Kolejne zmiany wprowadziłam w dolnej części. Dodałam guziczek przypominający poduszeczkę na igły:)

A także zmieniłam trochę serduszka. Nie bardzo podobały mi się oryginalne – były z jakimiś krzyżykami po środku i takie jakieś rozciągnięte jak guma do żucia:P Moje są słodkie:) Bo są dla mamy:)

Całość zszyłam tą samą, ramkową przechodzoną mulinką DMC, choć zalecali białą mulinkę. Ale ze mnie Buntaro! :)

Mama do kompletu dostała też trochę większe serduszko, tym razem zakupione w Hobby Lobby. Ale też urocze:)

A co dostał tata? Coś greckiego:) Co roku nasz prom cumuje na Corfu, choć my nie wysiadamy tam, to możemy sobie poogladać tą piękną grecką wyspę z pokładu:) Dlatego jak tylko zobaczyłam ten wzór, wiedziałam, że wyhaftuję go dla taty! Poza tym tata jest jedynym w domu smakoszem oliwek, więc tym bardziej ten wzór powinien się podobać. I miałam rację, bo tata był rano zadowolony:) Do tego hafciku wykorzystałam kremową 18 Charles Craft.

I zbliżenie na greckie oliwki:)

Jedyny problem miałam z wykończeniem. Breloczek tata już jeden dostał, poduszeczka chyba nie bardzo by mu leżała... Myślałam i myślałam i wymyśliłam magnesik! Mój pierwszy w „karierze” :P A mam go dzięki pagatkowi. Agata, dzięki:)

Nie zapomniałam w tym roku też o sobie i kupiłam sobie kilka dni temu taki oto zestaw w JoAnn:) Oczywiście znowu skorzystałam z niewiedzy kasjerki i zrobiłam sobie przecenę przeceny:P Poducha normalnie kosztuje 28$, na ich przecenie była za 14$, a po mojej osobistej przecenie cena spała do 7$!!! Oj, niegrzeczna jestem:P

 Będzie to moja pierwsza poducha, a do tego pierwszy hafcik robiony w całości półkrzyżykami na dosyć żadkiej kanwie (tzw. mesh canvas). Ciekawa jestem jak wyjdzie:)

Widziałam już też w JoAnn odpowiedni materiał na tył poduchy i w weekend kupię odpowiednią ilość. Dlaczego dopiero w weekend? Bo wtedy będą ważne kolejne kupony:P Niestety poduchę zrobię dopiero w domu, bo nie mam tu maszyny, więc nie mogłabym jej dokończyć. Ale mama już mi obiecała, że nauczy mnie szyć na maszynie!

 

damar5 – Prosiłaś, to zrobiłam zdjęcia:) Ogniem już nie zionę, ale 22 grudnia znowu będę ostra, bo podobna impreza będzie na wydziale:) Rok temu do próbowania było pełno potraw, chyba z 20 albo więcej, więc w tym roku czuję, że będzie podobnie. Nie, najlepsze są michiańskie kasztany:P Nie wiesz, że wszystko co z Hameryki jest najlepsze? :P

renataa25 – Ja też rzadko jadam ostre potrawy, ale na takie chili trzeba się skusić:)

magdor2009 – Chili serwowali trochę dalej, więc rzeźby ocalały:) Zawsze zostawiają je do czasu aż stopnieją na głównym placu mojej „dziury” (czyt. miasteczka). Teraz lekki mróz trzyma, więc pewnie przetrwają jeszcze trochę. I dobrze, że wyrzuciłaś kasztany, bo mogłaby to być Twoja ostatnia potrawa w życiu:P