Przesyłka zagraniczna:D

Czyli moja wygrana u Brzyduli za złapanie licznika z samymi jedynkami:) A przesyłka jest z zagranicy, bo szła z Zagłębia na Śląsk:) To taki nasz regionalny żart, że np. jadąc do Zagłębia trzeba zabrać ze sobą paszport:P O dziwo przesyłka szła tylko jeden dzień! Czasem listy z Katowic do Katowic idą dłużej:P Prezenciki dostałam już w zeszłym tygodniu, ale później czekałam na zdjęcia od Agnieszki, żeby Wam je pokazać, bo tradycyjnie poprosiłam o przesyłkę do mamy:)

Matkas niestety zaniemogła, ale od czego jest Osobisty Ojciec? Tata stanął na wysokości zadania i wszystko mi ładnie rozpakował i pokazał:)

No to czas się chwalić:) A dostałam sporo fajnych rzeczy!

Część niespodzianek zapakowana była w takie pudełko. Niestety poczta je zniszczyła:(

A co było w środku? Śliczny breloczek! Bardzo lubię żółte kwiaty:) A tata aż się dopytywał, gdzie takie plastikowe breloczki się kupuje:P A przecież dostał już ode mnie breloczek, tylko kwadratowy:P

W środku tata dokopał się też do serduszkowych kości:P

Trochę się nimi zdziwiłam, bo takie same zrobiłam dla mamy na zeszłoroczne walentynki:P

Ale w liście dołączonym do prezentów, który mi tata ochoczo przeczytał, dowiedziałam się, że Agnieszka zrobiła swoje kości po tym jak zobaczyła moje:) Ale miło jest inspirować innych:) Teraz z mamą możemy pograć sobie:P Każda ma swoją kostkę:)
I jeszcze razem w pudełku:)

 

Druga część przesyłki była ślicznie zapakowana w kartonik. Tata się ostro namęczył z rozwiązywaniem, ale był delikatny i kordonek (?) nadaje się do recyclu:P

A w środku znajdowało się takie „cuś”. Pierwszego dnia myśleliśmy, że to jedna sztuka – zakładka z koniczynką:)

Ale jak tylko mama na drugi dzień chwyciła w swoje łapki, okazało się, że to są dwa elementy:P Mama w nagrodę dostała zakładkę, bo lubi żółty kolor:) A dla mnie zostało to małe dzieło sztuki! Dopiero teraz na zdjęciach widzę, jak koniczynka jest perfekcyjnie wykonana! Nikomu jej nie oddam:P

I jeszcze wszystkie cuda razem!

Agnieszka, jeszcze raz bardzo Ci dziękuję! Już się nie mogę doczekać aż wszystko sobie dokładnie obejrzę i pomacam:)

 

Dziś wieczorem wybrałam się na oskarowy film „Black Swan”. Powiem tak: nie ma czym się zachwycać:( Po seansie mam podobny niesmak jak po "American Beauty". Szkoda czasu.

 

 

Dziękuję za komentarze odnośnie małego zajączka:)  Mama się cieszy, a ja dziś będę kończyć coś dla siebie, bo Matkas kazała mi zrobić coś dla siebie:P

 

anek-73 – Aniu, nie wiem co się ostatnio z Tobą dzieje, ale Twoje komentarze są bardzo zgryźliwe:( Czasem się zastanawiam dlaczego takie rzeczy piszesz? Wiem, że nie masz teraz wesoło w życiu, ale kto ma? U mnie i mojej rodzinki od roku też dzieją się różne rzeczy, których nie życzyłabym najgorszemu wrogowi, ale zawsze staram się o nich zapominać jak wkraczam do blogowego świata. Zawsze sobie myślę, że jeśli nie mam nic miłego do napisania, to nie zostawiam komentarza. A jak jestem nie w humorze, to sobie daję spokój na kilka dni z blogiem. Dlatego przykro mi, jak czytam co ostatnio piszesz. Aniu, jak chcesz się wyżyć, to proszę gdzieś indziej a nie u mnie. Nigdy nie moderowałam ani nie usuwałam żadnych komentarzy i nadal chciałabym, aby tak było:( I bardzo mi się nie podoba, że na mnie krzyczysz (drukowana czcionka).

A jeśli chodzi o Twój dzisiejszy komentarz. Pisałam o moich własnych przeżyciach. Moja polonistka miała taki sposób uczenia. Jeśli w innych szkołach jest inaczej to tylko się cieszyć. Moje interpretacje wierszy były zawsze niewałściwe i na sprawdziany uczyłam się tych właściwych z zeszytu. Nie wiem też dlaczego jesteś taka cięta na Amerykę? Z takim nastawieniem, to by Cię tu nigdy nie wpuścili:P I skąd znasz jakie tu są metody? Uczyłaś kiedyś w amerykańskiej szkole? Ja nie, dlatego się nie wypowiadam. Choć jestem tu już prawie 3 lata, nadal nie wiem jak uczą w szkole podstawowej ani w high school. Moje jedyne doświadczenie to college. I powiem Ci, że się mylisz. Egzaminy z chemii ogólnej są testowe, więc liczy się tylko poprawna odpowiedź, a nie sposób w jaki do niej dochodzisz. Jak masz szczęście i potrafisz dobrze „strzelać”, to też możesz mieć dobre oceny. Wiem, bo miałam takich studentów, co przychodzili i dopytywali się dlaczego ich odpowiedz była poprawna, bo oni tylko strzelali, a chcieliby wiedzieć:P Teraz jak uczę chemii analitycznej, czyli już kursu bardziej zaawansowanego, mam doświadczenie w sprawdzaniu egzaminów. Pan doktor przygotowuje dla nas, asystentów klucz odpowiedzi, ale zawsze nam mówi, że jeśli studenci doszli do prawidłowego wyniku innym sposobem, to mamy im dać maksymalną ilość punktów. Jeśli chodzi o przedmioty z najwyższej półki, czyli te dla magistrantów i doktorantów, to jest tak samo. Nikt nie sprawdza, jak rozwiązujesz zadanie, ale czy wynik jest dobry.

Kończąc wyjaśnianie dowcipu, który miał być dowcipem, a nie analizą matematyki. Aniu, na chłopski rozum: dwie osoby wchodzą do domu (+2), trzy osoby wychodzą (-3), jak zsumujesz: +2-3 = -1. Czyli, żeby mieć zero (pusty dom) ktoś musi do niego wejść (+1). I to nie jest logiczne? Jakby powiedział mój kolega Krzysiu z polibudy: „simple mathematics”:)

Aniu, życzę Ci wszystkiego dobrego, a przede wszystkim poprawy humoru! :)

beatrix73 – Hej, ale czy ja gdzieś atakowałam przedmioty humanistyczne? Ja tylko skrytykowałam sposób w jaki ja byłam uczona:( Widać, miałam pecha, że trafiłam na taką nauczycielkę. W podstawówce uwielbiałam język polski! Czytanie i omawianie lektur nie było mi straszne. Gramatykę kochałam, bo jest taka logiczna:) Słowotwórstwo było bardzo ciekawe i też je lubiłam. Niestety w liceum polski to była głównie interpretacja wierszy:( No i taka jaką nauczycielka uważała za właściwą. Dlatego dziennie zakuwałam swoje notatki. Chyba tyle czasu co spędziłam na nauce na polski to nie przeznaczyłam na żaden inny przedmiot. Nie było dnia, żebym nie powtarzała czegoś na polski. Zresztą i tak nauczycielka, chyba w pierwszej klasie stwierdziła, że moja ocena to 3 i tak przez cztery lata dostawałam prawie same 3:( Do dziś jestem w szoku, że z matury dostałam 4. Chyba ktoś inny sprawdzał:P W czwartej klasie sami sobie wybieraliśmy fakultety i mój to był chemiczno-humanistyczny:P Zdawałam później na anglistykę na UŚ, więc przydało mi się. I muszę powiedzieć, że to były najciekawsze lekcje z polskiego jakie w życiu miałam. Choć z tą samą polonistką:( Na wstępnym na UŚ, tak dobrze wypadłam, że dostałam 4,5 z polskiego! Do dziś jestem z tego dumna:) Wypracowania też nie sprawiały mi problemów. Zawsze miałam coś do powiedzenia, błędów ortograficznych nie robiłam, bo słownika się nie bałam. Tylko jakoś moje wypociny zawsze wg polonistki zasługiwały na 3:(

A jeśli chodzi o inne przedmioty, to nie było nigdy żadnego, ktorego bym bardzo nie lubiła. Oczywiście przedmioty ścisłe to była bułka z masłem, ale i z innych zdarzało mi się dostać 5 na sprawdzianie:) Z historii lubiłam antyczną Grecję i starożytny Rzym, z geografii geologię:) Nasz nauczyciel skałki nazywał ciasteczkami i nawet mieliśmy taki sprawdzian, co każdy dostał własne „ciasteczko” i pisał wszystko co wie na jego temat. Z biologii prawie sama mi wchodziła wiedza nt pasożytów i obleńców. Normalnie zafascynowały mnie! Angielski i niemiecki to były moje ulubione przedmioty. I nawet mi nie przeszkadzało, że pani z niemieckiego mnie nie lubiła:P Bardzo lubiłam też PO, zwłaszcza jak ćwiczyłam obandażowywanie głowy na mamie:) I nawet WOS był ciekawy. Jako zadanie domowe pierwszy raz wypełniałam PIT:) Tata mi sporo wtedy pomagał:)

Tylko ten polski mnie męczył:( I do dziś się zastanawiam, jak to możliwe, że mojej polonistce prawie zawsze wychodził mój numerek w dzienniku jak zaczynała pytać? A niby bawiła się w liczenie szczebli w kaloryferach, kwiatków w doniczkach, czy wariacje nt aktualnej daty w kalendarzu, etc. Nie wiem jak mozna z tego dostać nr 30?

Natomiast w moich ulubionych przedmiotach też są rzeczy, których nie lubię. Nie cierpię i nie wszystko rozumiem w chemii organicznej i nieorganicznej. A z fizyki np. astronomia to dla mnie flaki z olejem:P

damar5 – Mnie moja polonistka też nie rozumiała:( Ale za to chemiczka bardzo lubiła:) Chciałabym ją kiedyś spotkać i podziękować za bycie tak dobrym nauczycielem, ale niestety niedługo po mojej maturze poszła na emeryturę, więc nie wiem czy nie będę musiała chodzić po Śląsku i szukać jej:P

brzydula13 – Niezły ten dowcip:) Ja też się lubię z siebie śmiać:P I tylko żałuję, że tak mało jest żartów o chemikach:P