Mój mały pomocnik:)

Pagatek dobrze mnie rozgryzła:P Agata, już dawno zauważyłam, że jak tylko napiszę na blogu, że np. nie mam weny do xxx czy blogowania, to po takim wpisie zaraz wraca. I tak podstępnie napisałam ten wczorajszy wpis i co? Podziałało! 3h po opublikowaniu wpisu misiek i ornamencik znalezione!!!!!!!!! :D

To przechodzimy do właściwej treści:P

Dopiero pierwsze trzy dni zajęć na uczelni, a już widzę, że czasu wolnego mi ubyło, a będzie tylko gorzej i gorzej. Byle do grudnia, do przerwy międzysemestralnej. Dlatego cieszę się, że mam od niedawna nowego pomocnika od rozplątywania mulinek:) Hafcik skończyłam już jakiś czas temu, chyba z 2 tygodnie temu. Widziałyście misia wczoraj bez backstitchów, dziś już zdjęcia znalezionej zguby. Krechy zajęły mi jeden wieczór i całkiem fajnie się je robiło:)

Koniec wstępu, przedstawiam Wam Baxtera! Słodki jest, nie? Mam z nim jeszcze chyba tylko dwa wzorki, ale już mniej ciekawe, więc możliwe, że to jedyna jego podobizna jaka powstanie.

Haftowany na kanwie w kolorze off white 18ct Charles Craft. W legendzie miał być haftowany dwoma nitkami, backstitchowany jedną nitką, a „mulinkowany” trzema nitkami. Ja zrobiłam po swojemu i wyhaftowałam Baxtera jedną nitką muliny DMC, zakrechowałam miśka jedną nitką, a rozplątywane mulinki zrobiłam 2 nitkami. Efekt bardzo mi się podoba, widać że poplątane mulinki wychodzą na wierzch haftu:D

Pyszczuchę ma zmartwioną, a przecież całkiem nieźle mu idzie rozplątywanie:D Pochwalcie Baxtera, może mu się poprawi humor:)

Ojej, teraz już chyba zrozumiecie, dlaczego tak mi smutno było, że go zgubiłam:(

Baxter to kolejny większy projekt. Mam jeszcze kilku takich pomocników do wyhaftowania:) Docelowo będą wisieć w ramkach nad moją robótkową komodą we własnym mieszkanku:)

 

Zwykle czytam na wielu blogach, że weekendy to czas wytężonej pracy hafciarskiej:P U mnie jest inaczej, najwięcej haftuję w ciągu tygodnia, a w weekendy czasem dopiero w niedzielę wieczorem uda mi się coś wyxxx. Zwłaszcza, że dziś w pudle (czyt. tv) nic nie ma, więc włączyłam sobie na kompie moją ulubioną komedię romatyczną i co 15 minut musiałam przełączać na kolejną część:P Pewien serwis internetowy jest tu niezbędny:D Nie wiem, może jestem wyjątkiem, ale lubię polskie komedie romatyczne:) Może nie wszystkie są udane, ale kilka jest całkiem, całkiem:) I co roku w walentynki robię sobie maraton polskich filmów:) Dziś nie walentynki, ale włączyłam sobie mój number 1 – „Rozmowy nocą”:) Kocham ten film!!!!!!!!!!!! A już „miło mi, palant jestem” to mój ulubiony moment:D Uśmiałam się, że hej:D Zaraz chyba sobie włączę „Nigdy w życiu” – mój number 2! A Wy? Też lubicie jakieś polskie komedie romantyczne? Z Matkasem zwykłe szłyśmy na coś razem do kina na dzień kobiet:) Na „Nigdy w życiu” obie rżałyśmy jak konie:P Matkas, nie myśl, że się wymigasz z kolejnych seansów! Jak wrócę do Polski to wrócimy do naszej tradycji:D

 

„Nigdy nie mów nigdy” jakoś średnio mi się podobało i niestety jednej, środkowej części nie było w necie:P, ale piosenka jest boska! Anię Dąbrowską uwielbiam, więc posłuchajcie ze mną:)

 

Tym optymistycznym i nijak hafciarskim akcentem żegnam się z Wami:) Miłej niedzieli! Niekoniecznie z igłą w ręce:P

 

Uchomisia – Ojej, dziękuję:) Cieszę się bardzo!

truskawki – Wpisy będą, zdjęć mam pełno i dużo czasu potrzebuję, żeby takie dłuższe zrobić. A jednak wolę na rower wyjść niż robić długo wpis, zwałszcza jak mogę się trochę wyszaleć i opalić:) Choć tak sobie dziś pomyślałam jak byłam w terenie z Czerwonką, że może będę wrzucać tylko po kilka zdjęć? Wtedy mniej będziecie czekać:P

alexls – A tu się mylisz:P Moje porządki zwykle skutkują wyrzucaniem śmieci dwa razy dziennie:D Możesz być ze mnie dumna, bo kilka dodatkowych taś wylądowało w śmietniku:) Pamięć mam raczej dobrą, więc nic mnie nie zaskakuje w szafach:P Aaaaa, zapomniałam Cię ochrzanić! To przez Ciebie miałam w NY tylko takie „grzeczne” kolczyki od babci:P Jak wracam z Polski to to są jedyne jakie mam, bo resztę wywożę do Katowic. A jak wróciłam do MI to haftowałam rzeczy dla Ciebie, na kolczyki już mi ani weny ani czasu nie starczyło:(