Meery Xmas!

Nie, nic mi się nie pomyliło:P To przez kopertę, którą znalazłam przed chwilą w skrzynce pocztowej:)

Pisałam Wam, że wysłałam maila do Cross Stitch Crazy, że bez jaj, ale jeszcze nie dostałam nic za zaparzacz do herbaty wydrukowany w listopadzie. I co? I przysłali mi ekspresowo drugi list:) Choć Matkas uważa, że pierwszy:P A w nim...uwaga, uwaga:)

List “dziękczynny”:P

“Droga Czytelniczko,

Gratulacje! Jesteś zwyciężczynią z Cross Stitch Crazy. Wygrałaś nagrodę od Mouseloft za pojawienie się w „Waszych Listach” w numerze 159 Crazy. Mam nadzieję, że spodoba Ci się załączona nagroda. Jeszcze raz gratuluję i mam nadzieję, że dalej będziesz lubić Cross Stitch Crazy.

Z pozdrowieniami

Sarah Trevor

Wydawca”

 

Wow! Tym razem szybko przyszło:) A oto i gwóźdź programu! Zestaw do xxx! I przyznam się, że z niego cieszę się bardziej niż z wilków, bo jest taki jak lubię – mały i wesoły:) I nawet mi nie przeszkadza, że świąteczny:P

Dla niewtajemnoczonych wyjaśnię tylko nazwę:) Kojarzycie, że wesołych świąt to merry christmas, nie? Tu jest „meery”, bo zwierzątko ze wzoru to meerkat czyli surykatka. I wszystko jasne, nie:)

Oki , to tym optymistycznym akcentem kończę główną część dzisiejszego wpisu i dumnym krokiem ruszam do pralni:P Ostatnie podkolanówki na nogach dziś, więc żeby nie bylo recyclu jutro, trza iść:P

 

Dziękuję bardzo za wszystkie komentarze:) Jak fajnie, jak obcy ludzie (bo w końcu w większośći nie znamy się osobiście) cieszą się ze mną! A ostatnio zauważyłam na moim wydziale, że większość osób chodzi smutna i naburmuszona:( Natomiast ja cały rok staram się uśmiechać do wszystkich, a teraz to już w ogóle buzia mi się śmieje non stop:P Także fajnie, że jesteście i komentujecie tak miło! :)

 

Co do zestawu z wilkami, który powinnam dostać (trzymajcie kciuki za pocztę!) to nie, też nie będę go teraz haftować. Nie upadłam na głowę, żeby się uwiązać do takiej kobyły teraz:P Jeszcze sobie polatam z kwiatka na kwiatek i pohaftuję mniejsze rzeczy:)

 

Aaaaaa! Mam pytanko! Czy Wy też macie problemy z komentowanien na blogerze? Normalnie IE mi się wiesza na większości blogów jak wchodzę na komentarze i mam dość:( A tak lubię Was poochrzaniać na Waszych blogach:P

I to samo się dzieje, jak próbuję wchodzić na forum gazetowe:( Net mi się wiesza:(

 

pagatek – Agata! No rozczarowałaś mnie! A już liczyłam, że się niedługo przeniosę do SC :P

Ewa – Oj, oj! U mnie okno tylko tak groźnie wygląda, bo ogólnie to całą zimę mam jakieś 25 C w domu i biegam w krótkich spodenkach i na bosaka:) Ale nieźle się uśmiałam, jak czytałam Twój komentarz:D

damar5 – Dana, Ty się tak nie podmilaj:P Tobie coś innego się dostanie:P Już się kumuluje w szufladzie:D

bebezet – Hmmm, no dużo tych publikacji:) Ale co poradzę, że jak mnie zazdrość wzięła, że Martę (cinkę26) drukują, to pisałam po 2-3 maile na raz:P Powodzenia i nie przejmuj się angielskim! Jakby co to poprawią:) Najważniejsze są dobre zdjęcia – wyraźne i najlepiej na białym tle. Tylko do tego mi się przyczepiali i musiałam czasem dosyłać inne.

haftyska – Oj, a ja się czuję winna, że tak Was ostatnio zamęczam moją radością:)

haftytiny – Nie żartuję, mam cichą nadzieję na sukces Holland. W końcu film ponoć niezły, nazwisko znane, temat odpowiedni, więc ... Mnie i tak najbardziej cieszy, że nie muszę się wstydzić kolejnej bezsensownej ekranizacji lektury szkolnej:P

Jaemigrantka – Oj, mam nadzieję, że Ty się nie obrazisz za to, co napiszę:P Bo niektórzy się później naburmuszają:( Powiem tak, ja mam tak, że jak wchodzę do kogoś na blog i widzę, że się cieszy jakimś swoim sukcesem, mniejszym czy większym, to pogratuluję. Korona mi z głowy nie spadnie, a komuś będzie miło. Poza tym ja się rzeczywiście cieszę, że komuś coś się udało, przecież tak miło czytać takie radosne wpisy, nie? U mnie to jest taki naturalny odruch, nie umiem inaczej. Nawet jak oko w oko z kimś gadam, to zawsze mi sie wyrwie „gratuluję”. Dlatego nie rozumiem, jak ktoś zagląda i nic nie napisze. Może jestem dziwna, może mam zbyt wielkie wymagania co do ludzi, a pobyt w Stanch powinien mnie już nauczyć, że ludzie są wredni i często myślą tylko o sobie i często już dawno stracili ludzkie odruchy, ale nadal łudzę się, że są na świecie ludzie tacy jak ja. Dlatego trochę sobie pożartowałam z tą zazdrością, bo niczym innym nie umiem sobie wytłumaczyć takiego zachowania:( Nie wiem, może publikacja pracy w gazetce xxx to nic wielkiego dla innych, w końcu na prawie każdym blogu pojawiają się takie wpisy:P Ale dla mnie to wielka rzecz:) Wczoraj np. spotkała mnie wielka radość, bo obca mi osoba, która nie miała w tym żadnego interesu przysłała mi zdjęcie właśnie z Gold z moim listem i jeszcze pogratulowała mi, chwaląc jaka jestem zdolna:) To była dzieczyna, która na ebayu wystawiała tą gazetkę do sprzedaży. Niestety dla mnie cena była zbyt wysoka, co jej napisałam szczerze. A ona jeszcze na koniec, jak podziękowąłam za zdjęcie,  napisała mi, że jeśli chcę to mi kupi numer w kiosku i wyśle do Stanów, skoro moja praca jest opublikowana a do mnie ta gazetka pewnie za miesiąc dotrze:) Dzięki takim ludziom nie przestaję wierzyć, że jednak nie wszyscy na świecie są zepsuci:)

mamuska73 – Hmmm, tak sobie pomyślałam jak przeczytałam Twój komentarz, że mnie by chyba nic nie powstrzymało jakbym miała wysłać coś do gazety, tzn. jakbym np. wysyłała do francuskiej, bo w tym języku to ja ani dudu :P W końcu od czego są translatory? Oni w gazetkach, jak widzą fajne prace to przecież też poprawiają nasze listy:) Zawsze w końcu można napisać, że się pisze przez translator a drugą wersję napisać w innym popularnym języku:) Pamiętam jak jakiś czas temu pisałam na ebayu maila do Francuzki, właśnie przez translator, a ona mi tak samo odpisywała:P Też się dogadałyśmy! Jak się chce to człowiek potrafi:) Choć trzeba też pamiętać, że nie wszystko się spodoba. Nie na wszystkie moje maile dostałam odpowiedz, więc chyba nie każdy list publikują:(

aeljot – Wiem, wiem, jestem bezczelna:P